AMuse: placemaker Martine Winkel

Beroep: Verhalenbevrijder & community manager Pont tot Park
Leeftijd: 49
Trots op: Mijn kinderen, mijn schrijfatelier en mijn eigen bedrijf
Key in placemaking is… De durf om nieuwe werelden te creëren

“Ik heb altijd in de communicatie gewerkt en geschreven voor magazines. Ik had een man, we kregen kinderen. Net als veel anderen probeerde ik aan de verwachtingen van onze maatschappij te voldoen. Aan het ideaalbeeld van hoe een leven er in die maatschappij uit zou moeten zien. Het beeld van een gezin, een baan, een sociaal leven… Maar mijn gevoel zei me altijd al iets compleet anders.”

“Toen mijn man ziek werd – hij kreeg op jonge leeftijd de ziekte van Alzheimer – liep alles in de soep. Natuurlijk heeft dit veel impact gehad op ons gezinsleven, op onze kinderen, op mij. Maar juist toen bleef ik heel erg vastzitten in dat patroon, vasthouden aan die verwachting. Ik heb het lang in stand proberen te houden. Ten koste van mezelf. We zitten zo vast in een leven dat ons dwingt. Daarbij gaan we vaak aan onszelf voorbij.”

“Ik wilde al heel lang voor mezelf beginnen; schrijftraining geven, een training waarin ik mensen wilde leren de sprong naar het onbekende te wagen. De held te worden in hun eigen verhaal. Maar zolang ik die sprong niet zelf waagde, kon ik anderen die les natuurlijk niet leren. Ik heb daarvoor tijd nodig gehad. Ik heb moeten leren los te laten, te luisteren naar mijn gevoel. Al schrijvend kwam ik op verhaal en waagde ik uiteindelijk de sprong.”

“Mijn schrijftraining is gericht op betekenis en verbinding. Tijdens de training leer ik mensen zelfgericht te schrijven. Door op deze manier te schrijven, leren ze los te laten en zichzelf ontdekken. Aan mijn schrijftafel gebeurt er altijd iets. Mensen schrijven niet alleen hun verhaal, ze delen het ook. Daardoor leggen ze het buiten zichzelf en kunnen ze ermee werken. Ik laat mensen op verhaal komen.”

“Dat doe ik ook als community manager bij Pont tot Park in IJmuiden. Dat is mijn manier van placemaking. Door mensen te interviewen, kom ik erachter wat er speelt, wat hen drijft, wat ze voelen… Er zijn hier in het verleden plannen en beloftes gemaakt die niet zijn nagekomen. Daardoor is het wantrouwen groot. Binnen de nieuwe samenwerking ben ik community manager geworden. Ik probeer dat wantrouwen weg te nemen en vertrouwen te kweken.”

“Je moet mensen meenemen in het proces. Ze horen en erbij betrekken. Er moet een nieuw verhaal komen. Daarvoor moeten de mensen het oude verhaal wel durven loslaten. Ik probeer ze naar de toekomst te laten kijken, zodat ze niet in het verleden te blijven hangen. Net als ik dat zelf ook heb gedaan. Als ik altijd maar was blijven hangen in het verleden, was ik niet gekomen waar ik nu sta. En laten we eerlijk zijn: hoe gaaf is het om hier met elkaar iets mooiers van te maken?”