AMuse: placemaker Jeffrey Grouwstra

Beroep: Fotograaf & oprichter KijkLab
Leeftijd: 45
Trots op: Al die verhalen van bewoners die ik heb mogen delen
Key in placemaking is… Vertrouwen en loslaten: durf als organisatie vertrouwen te hebben in bewoners, zij weten vaak wat het beste werkt.

“Waar veel fotografen alleen maar foto’s nemen, probeer ik met mijn fotografie ook iets terug te geven. Daarom heb ik KijkLab opgericht. KijkLab gebruikt fotografie in sociaal maatschappelijke projecten. Het beeld is dan geen doel op zich, maar een middel om een doel te bereiken. Want beelden brengen een gesprek veel makkelijker op gang en zorgen voor heel andere gesprekken.”

“Een camera geeft mij een legitieme reden om met mensen in gesprek te gaan. Als ik zonder camera bij mensen aanbel en zeg dat ik graag even binnen wil kijken, trekken ze waarschijnlijk meteen hun wenkbrauw op. De camera verschaft mij toegang tot de leefwerelden van mensen die anders voor mij verborgen blijven. En het mooie van beeld is dat het veel minder cultureel gebonden is. Het maakt niet uit of je in Afghanistan of Noorwegen bent geboren; een foto lezen we bijna allemaal hetzelfde.”

“Ik woonde vroeger in Den Haag Zuidwest. Een wijk met veel sociale woningbouw; grote flats met veel gezinnen. Geld voor vakantie was er niet. In de vakantie speelden alle kinderen buiten. Ik weet nog goed dat de woningcorporatie de tuin opnieuw inrichtte, zónder overleg met de bewoners. Wij hebben de tuin toen met goede bedoeldingen helemaal omgespit en er een crossbaan van gemaakt. Daar was de woningcorporatie niet zo blij mee. Terwijl het eigenlijk de ultieme bewonersparticipatie was. Ik denk dat er toen een zaadje is geplant…”

“Ik focus me met mijn fotografie op kleine persoonlijke verhalen die te maken hebben met grote sociale vraagstukken. Bepaalde beleidsmatige keuzes die ergens achter een bureau worden verzonnen, kunnen grote impact hebben op mensen. Ik probeer door middel van een persoonlijk verhaal te laten zien wat het effect is van bepaald beleid. Ik ben ervan overtuigd dat je met fotografie mensen veel meer raakt dan met rapporten en cijfers.”

“Ik heb eerder een serie gemaakt van scootmobielen op straat. De serie heette ‘Onder zeil’. Omdat de accu’s in brand konden vliegen, mochten de mobielen op een gegeven moment niet meer binnen staan. Dit zorgde voor allerlei problemen. De eigenaren moesten hun scootmobiel elke dag met touw en zeil afdekken. Maar dit waren natuurlijk niet de meest mobiele mensen en het zorgde ervoor dat ze hun vervoermiddel minder gingen gebruiken. Gelukkig zijn er uiteindelijk meer stallingen gekomen. Natuurlijk niet alleen door mijn foto’s, maar ze hebben het gesprek wel op gang gebracht.”

“Met Kijklab fotografeer ik niet alleen, ik organiseer ook veel participatieve fotoprojecten; projecten waarbij de bewoners zelf fotograferen. Zo heb ik onlangs kinderen in het Haagse Duindorp hun buurt laten fotograferen. Duindorp komt vaak negatief in de media. Wij wilden hiermee de beeldvorming veranderen. Met succes. De foto’s zijn in een museum geëxposeerd en het is landelijk opgepikt. Hierdoor is er een heel ander gesprek over Duindorp ontstaan. Ik ben ontzettend trots op deze kinderen. Dit is precies waarvoor ik het doe.”